Aktualności
Przedstawiamy wyrok WSA w Warszawie oceniający postępowanie w sprawie podjęcia działalności po wstrzymaniu użytkowania instalacji eksploatowanej bez wymaganego pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza. Kluczowym dla orzeczenia zagadnieniem jest błędna odmowa przymiotu strony właścicielom nieruchomości zlokalizowanych w zasięgu oddziaływania emisji na powietrze atmosferyczne. W ocenie WSA skarżący z racji uciążliwości zapachowej wynikającej z wprawienia przedsiębiorstwa w ruch, legitymują się aktualnym realnym interesem prawnym w jej rozstrzygnięciu. Winni zatem być stroną postępowania dotyczącego zgody na podjęcie działalności przez instalację.
Artykuł zawiera omówienie zmian w ustawie Prawo ochrony środowiska jakie zostały wprowadzone opublikowaną 27 października 2017 r. w Dzienniku Ustaw ustawą z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy Poś. Zakres opisanych zmian obejmuje między innymi wprowadzenie trzeciej zasady łączenia (sumowania mocy), ustanowienie obowiązku wydania decyzji o warunkach i wielkościach emisji z instalacji wymagających zgłoszenia, których dotyczy trzecia zasada łączenia, zmianę zakresu zgłoszenia instalacji oraz wniosku o wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza i pozwolenia zintegrowanego, utworzenie Rejestru średnich źródeł spalania paliw oraz wprowadzenie obowiązku uwzględnienia w projekcie uchwały w sprawie programu ochrony powietrza analizy potrzeb ustalenia wielkości dopuszczalnych emisji z niektórych źródeł na poziomie niższym niż standardy emisyjne.
Przedstawiamy postanowienia WSA w Szczecinie w sprawie skarg na wezwania do złożenia wniosków o zmianę pozwolenia zintegrowanego w związku z dostosowaniem instalacji do wymogów decyzji wykonawczej Komisji ustanawiającej konkluzje BAT. Artykuł obejmuje postanowienia z dnia: 18.10.2017 r. (II SA/Sz 1041/17), 17.10.2017 r. (II SA/Sz 1039/17) oraz 13.10.2017 r. (II SA/Sz 1140/17). W uzasadnieniu postanowień WSA w Szczecinie wskazał akty lub czynności, które mogą być przedmiotem skargi i ocenił charakter prawny wezwania na podstawie art. 215 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. WSA uznał, że wezwanie nie ma postaci rozstrzygnięcia, z którego wynikają dla posiadacza pozwolenia zintegrowanego bezpośrednio skutki prawne władczego działania organu, a także nie wynika z nich możliwość poddania tego zalecenia egzekucji administracyjnej lub wprost sankcji. Z tego względu wezwanie nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Władczym rozstrzygnięciem byłaby dopiero decyzja administracyjna w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia zintegrowanego bez odszkodowania, którą organ może wydać na podstawie art. 195 ust. 1 pkt 5 ustawy Poś, jeśli prowadzący instalację nie wystąpił z wnioskiem, o którym mowa w art. 215 ust. 4 pkt 2. W toku postępowania administracyjnego, w którym taka decyzja byłaby wydana, jak i w toku ewentualnego postępowania sądowoadministracyjnego, dotyczącego tej decyzji, skarżąca Spółka byłaby uprawniona do kwestionowania zaistnienia obowiązku dostosowania warunków pozwolenia zintegrowanego do zaleceń wynikających z nowych regulacji prawnych.
Strona dotycząca stawek opłat za korzystanie ze środowiska została zaktualizowana o stawki na rok 2018. Podstawą naliczania opłat za emisję substancji do powietrza w roku 2018 będzie Obwieszczenie Ministra Środowiska z dnia 31 sierpnia 2017 r. w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska na rok 2018 (M. P. poz. 875).
Strona dedykowana ocenie narażenia na pył zawieszony PM2,5 w miastach o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracjach została zaktualizowana o wartości wskaźników za rok 2016. Zgodnie z danymi zawartymi w obwieszczeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2017 r. w 19 z 30 miast i aglomeracji podlegających ocenie wskaźnik średniego narażenia przekroczył w 2016 roku pułap stężenia ekspozycji pyłu zawieszonego PM2,5. W stosunku do klasyfikacji za rok 2015 i wcześniejsze lata zmianie uległa ocena dla aglomeracji białostockiej. Według oceny za rok 2016 w aglomeracji tej nie miało miejsca przekroczenie kryterium jakości powietrza atmosferycznego.
Zapraszamy na Konferencję organizowaną przez Polską Izbę Ekologii w dniu 9 października 2017 r. pt. „Wpływ zanieczyszczeń powietrza na zdrowie”. Celem konferencji jest wymiana poglądów i doświadczeń w zakresie metod ograniczania skutków szkodliwych zanieczyszczeń powietrza zagrażających zdrowiu i życiu człowieka. Konferencja skierowana jest do jednostek samorządu terytorialnego, ekspertów specjalizujących się w ochronie powietrza, przedsiębiorstw, uczelni, instytutów badawczo-naukowych, organizacji pozarządowych, osób fizycznych zaangażowanych w problematykę ochrony powietrza. Uczestnictwo w Konferencji jest bezpłatne.
5 września 2017 r. w Dzienniku Ustaw ogłoszone zostało Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe. Graniczne wielkości emisji dla nowych kotłów obejmują tlenek węgla, pył oraz organiczne związki gazowe (OGC). Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 2017 r., przy czym do kotłów wyprodukowanych, a niewprowadzonych do obrotu ani do użytkowania przed dniem 1 października 2017 r. przepisy rozporządzenia stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.
17 sierpnia 2017 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowana została decyzja wykonawcza Komisji 2017/1442 ustanawiająca konkluzje BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania (LCP). Długo oczekiwana regulacja przynosi wiele zmian w zakresie i sposobie określania najlepszych dostępnych technik. Oprócz poziomów emisji odpowiadających najlepszym dostępnych technikom (BAT-AELs), określone zostały wskaźnikowe poziomy emisji. Poszerzono również wymagany dotychczas w konkluzjach BAT zakres obowiązkowego systemu zarządzania środowiskowego oraz monitoring emisji. Wobec emisji niezorganizowanej konkluzje BAT wprowadzają dla obiektów LCP obowiązek wdrożenia planu gospodarki pyłem, obejmujący przeładunek, magazynowanie paliw i dodatków oraz odpadów.
WSA w Krakowie wyrokiem z dnia 10 lipca 2017 r. (III SA/Kr 535/15) stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Zakopane z dnia 27 marca 2008 r. nr XXII/250/2008 w sprawie ustalenia miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2008 r., Nr 291, poz. 1908). W uzasadnieniu WSA wskazał, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem, bowiem została wydana z naruszeniem § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową, miedzy innymi zachowaniem na terenie strefy, w której jest położona dana miejscowość, dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu.
© 123rf.com, nightman1965
Zapraszamy na V Ogólnopolski Kongres Ochrony Środowiska, który odbędzie się 28 września 2017 r. w Warszawie. Tematem Kongresu będą nowe rewolucyjne zmiany w Prawie Wodnym 2017 r. oraz aktualne wytyczne w zakresie gospodarowania odpadami, emisji do powietrza, uzyskiwania pozwoleń, zezwoleń i decyzji środowiskowych.