Operaty ochrony powietrza – wsparcie procesu projektowania
Przeprowadzenie na etapie projektowania instalacji pełnej identyfikacji źródeł emisji oraz analizy dotrzymania normatywów jakości powietrza atmosferycznego pozwala ograniczyć (wyeliminować) ryzyko zastrzeżeń w trakcie postępowania administracyjnego oraz zoptymalizować koszty urządzeń oczyszczających odgazy i koszty budowy emitorów. W praktyce wobec części projektowanych instalacji identyfikacja źródeł emisji i ocena ich znaczenia dla jakości powietrza atmosferycznego następuje dopiero na etapie wniosku o wydanie decyzji następczych po decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (pozwolenia zintegrowanego, pozwolenia na wprowadzania gazów i pyłów do powietrza lub zgłoszenia), w trakcie postępowania administracyjnego o wydanie decyzji, lub podczas oddania instalacji do użytkowania, co obciąża proces inwestycyjny niepotrzebnym ryzykiem, włącznie z możliwością przedłużenia terminu rozpoczęcia eksploatacji instalacji lub odmową wydania pozwolenia. Poniżej przedstawiamy zakres zastosowania modelowania imisji jako narzędzia wsparcia procesu projektowania:
Ocena wariantów lokalizacji inwestycji
Spośród wielu kryteriów wyboru lokalizacji inwestycji, szczególnej uwagi wymagają dwa aspekty emisji substancji do powietrza:
-
wielkość i kształt terenu, do którego prowadzący instalację będzie posiadał tytuł prawny i poza którym emisja nie będzie mogła powodować przekroczenia kryteriów jakości powietrza. Zasady oceny terenu przedstawiamy w zakładce Analiza terenów własności. Przeprowadzenie obliczeń stężeń imisyjnych na tym etapie postępowania umożliwia miedzy innymi określenie prawdopodobieństwa niedotrzymania normatywów oraz wytypowanie podmiotów, z którymi może być potrzebne zawarcie umowy o służebności polegającej na znoszeniu oddziaływań środowiskowych lub inne rozwiązania umożliwiające dotrzymanie wymaganych prawem kryteriów jakości powietrza,
-
stan zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego umożliwiający ocenę czy w miejscu przewidywanej lokalizacji inwestycji nie są przekroczone standardy jakości powietrza oraz analizę trendu zmian lub prognoz jakości powietrza. Zgodnie z art. 225 i 226 ustawy Prawo ochrony środowiska na obszarze, na którym zostały przekroczone standardy jakości powietrza, wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, również pozwolenia zintegrowanego, dla nowo budowanej instalacji lub zmienianej w sposób istotny wymaga przeprowadzenia postępowania kompensacyjnego. Ocena jakości powietrza na etapie wyboru wariantu lokalizacji inwestycji pozwala określić ryzyko konieczności przeprowadzenia postepowania kompensacyjnego.
Wstępna ocena zgodności
Projektowane wielkości emisji i parametry emitorów poddaje się sprawdzeniu dla poszczególnych wariantów technologicznych i technicznych realizacji inwestycji na zgodność z wymaganiami prawa wobec jakości powietrza atmosferycznego. Wykonując obliczenia stężeń w powietrzu atmosferycznym, jakie będą powodowane przez emisję dla poszczególnych wariantów można wybrać rozwiązanie zapewniające akceptowalny poziom wysycenia wartości normatywnych, tożsamy z marginesem (rezerwą) stężeń właściwą dla danego etapu procesu projektowania.
Obliczeniami stężeń imisyjnych powinny być obejmowane wszystkie źródła emisji jakie mogą występować w instalacji, w tym źródła emisji niezorganizowanej oraz wszystkie warunki pracy instalacji, w tym warunki odbiegające od warunków normalnej pracy instalacji. Zagadnienia emisji niezorganizowanej opisaliśmy w dziale Emisja niezorganizowana.
Optymalizacja kosztów budowy i eksploatacji urządzeń oczyszczających odgazy oraz kosztów budowy emitorów
Dla instalacji podlegających pod wymogi standardów emisyjnych, najlepszych dostępnych technik oraz wymogi obowiązujące w stowarzyszeniach producenckich poziomy emisji lub metody oczyszczania odgazów mogą być ustalone jako obowiązujące normy. Dla wszystkich pozostałych rodzajów instalacji wyznaczenie optymalnego rozwiązania pomiędzy stopniem oczyszczania odgazów i parametrami emitorów zapewniającymi właściwe rozpraszanie substancji w powietrzu atmosferycznym jest możliwe na podstawie modelowania stężeń imisyjnych. Optymalizacja kosztów oczyszczania odgazów uwzględnia również znaczne zróżnicowanie wartości standardów jakości powietrza atmosferycznego i wartości odniesienia pomiędzy poszczególnymi rodzajami substancji.
Dobór parametrów emitorów
Dysponując danymi o terenie oraz projektowanymi wielkościami emisji, na podstawie obliczeń stężeń imisyjnych można wyznaczyć optymalne parametry emitorów (wysokość, średnicę, charakter wylotu), zapewniające osiągnięcie ustalonego poziomu wysycenia dopuszczalnych stężeń imisyjnych. Obliczenia z wykorzystaniem metodyki referencyjnej pozwalają również określić wymagany poziom kolektorowania odgazów umożliwiający ocenę, czy przy danych warunkach lokalnych i emisjach bardziej korzystne jest usytuowanie wielu rozproszonych emitorów, np. wentylatorów dachowych, czy ich aglomerację i wyposażenie we wspólny emitor.
Procedura sprawdzeń środowiskowych
Dobrą praktyką projektowania instalacji mogących powodować emisje jest bieżące sprawdzanie zmian w rozwiązaniach projektowych pod kątem dotrzymania założonych kryteriów jakości powietrza atmosferycznego. Niezbędny do tego celu nakład czasu jest niewspółmiernie niski w porównaniu z ewentualnymi trudnościami jakie może spowodować przyjęcie rozwiązań sprzecznych z wymaganiami prawa.