Konkluzje BAT dla hodowli drobiu i świń

    konkluzje BAT hodowla świń i drobiuW dniu 21.02.2017 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (L 43/231) opublikowana została decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/302 z dnia 15 lutego 2017 r. ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do intensywnego chowu drobiu lub świń zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE.

    Zgodnie z art. 215 ust. 1 ustawy Poś organ właściwy do wydania pozwolenia dokonuje analizy warunków pozwolenia zintegrowanego do 20 sierpnia 2017 r. Zgodnie z art. 215.4. pkt 2 w przypadku gdy analiza dokonana na podstawie ust. 1 wykazała konieczność zmiany pozwolenia zintegrowanego, organ właściwy do wydania pozwolenia niezwłocznie wzywa prowadzącego instalację do wystąpienia z wnioskiem o zmianę pozwolenia w terminie roku od dnia doręczenia wezwania, określając zakres tego wniosku mający związek ze zmianami wynikającymi z dokonanej analizy. Prowadzący instalacje mają czas na ich dostosowanie do konkluzji BAT do dnia 20 lutego 2021 r.

    Zawarte w decyzji wymagania dotyczą rodzajów działalności określonych w punkcie 6.6 załącznika I do dyrektywy 2010/75 Intensywny chów drobiu lub świń, to jest:

    - z ponad 40 000 stanowisk dla drobiu,

    - z ponad 2 000 stanowisk dla tuczników (powyżej 30 kg),

    - z ponad 750 stanowiskami dla loch.

    W zakresie emisji substancji do powietrza konkluzje BAT określają wymagania wobec:

    - poziomów emisji BAT-AEL:

    • amoniaku z hodowli świń,

    • amoniaku z hodowli kur niosek,

    • amoniaku z hodowli brojlerów.

    - metod ograniczania emisji amoniaku, pyłu, odorów,

    - zakresu obowiązkowego monitoringu emisji,

    - metod wykonywania pomiarów, obliczeń i szacunków emisji,

    - systemów zarządzania środowiskowego (obok wymagań systemowych o charakterze ogólnym, konkluzje BAT wymagają wdrożenie planu zarządzania zapachami i planu zarządzania hałasem).

    Poziomy emisji BAT-AEL

    Poziomy emisji związane z najlepszymi dostępnymi technikami (BAT-AEL) dla emisji do powietrza odnoszą się do wartości masy wyemitowanych substancji przypadającej na stanowisko dla zwierzęcia w odniesieniu do wszystkich cyklów chowu w ciągu jednego roku, i wyrażonych w kg substancji / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    Emisja do powietrza amoniaku (jako NH3) z każdego budynku dla świń

     

    Kategoria zwierząt
    BAT-AEL 1) *
    kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok
    Lochy luźne i prośne
    0,2 ÷ 2,7 2) 3)
    Lochy karmiące (wraz z prosiętami) w klatkach
    0,4 ÷ 5,6 4)
    Prosięta odsadzone
    0,03 ÷ 0,53 5) 6)
    Tuczniki
    0,1 ÷ 2,6 7) 8)

    1) Dolna granica zakresu związana jest ze stosowaniem systemu oczyszczania powietrza.

    2) Dla istniejących zespołów urządzeń wykorzystujących głęboki kanał gnojowicy w połączeniu z technikami zarządzania żywieniem górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 4,0 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    3) Dla zespołów urządzeń wykorzystujących BAT 30.a6, 30.a7 lub 30.a11 górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 5,2 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    4) Dla istniejących zespołów urządzeń wykorzystujących BAT 30.a0 w połączeniu z technikami zarządzania żywieniem górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 7,5 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    5) Dla istniejących zespołów urządzeń wykorzystujących głęboki kanał gnojowicy w połączeniu z technikami zarządzania żywieniem górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 0,7 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    6) Dla zespołów urządzeń wykorzystujących BAT 30.a6, 30.a7 lub 30.a8 górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 0,7 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    7) Dla istniejących zespołów urządzeń wykorzystujących głęboki kanał gnojowicy w połączeniu z technikami zarządzania żywieniem górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 3,6 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    8) Dla zespołów urządzeń wykorzystujących BAT 30.a6, 30.a7, 30.a8 lub 30.a16 górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 5,65 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    * Wartości BAT-AEL nie stosuje się do ekologicznej produkcji zwierzęcej.

    Techniki ograniczania emisji amoniaku do powietrza z budynków dla świń zostały określone w BAT 30.

    Emisja do powietrza amoniaku (jako NH3) z każdego budynku dla kur niosek

     

    Kategoria zwierząt
    BAT-AEL
    kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok
    Chów klatkowy
    0,02 ÷ 0,08
    Chów bezklatkowy
    0,02 ÷ 0,13 1)

    1) W przypadku istniejących zespołów urządzeń wykorzystujących system wymuszonej wentylacji i niezbyt częste usuwanie obornika (w przypadku głębokiego ściółkowania z wydzielonym kanałem gnojowicy) w połączeniu ze środkiem, który prowadzi do osiągnięcia wysokiej zawartości masy suchej w oborniku, górna granica zakresu BAT-AEL wynosi 0,25 kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok.

    Techniki ograniczania emisji amoniaku do powietrza z pomieszczeń dla kur niosek, hodowlanych kur brojlerów i młodych kur zostały określone w BAT 31.

    Emisja do powietrza amoniaku (jako NH3) z każdego budynku dla brojlerów o końcowej masie do 2,5 kg

     

    Kategoria zwierząt
    BAT-AEL 1) 2)
    kg NH3 / stanowisko dla zwierzęcia / rok
    Chów brojlerów o końcowej masie do 2,5 kg
    0,01 ÷ 0,08

    1) BAT-AEL może nie mieć zastosowania do następujących typów hodowli:

    - ekstensywnego chowu ściółkowego,

    - chowu wybiegowego,

    - tradycyjnego chowu wybiegowego,

    - chowu wybiegowego bez ograniczeń,

    zdefiniowanych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. wprowadzające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (Dz.U. L 157 z 17.6.2008, str. 46).

    2) Dolna granica zakresu związana jest ze stosowaniem systemu oczyszczania powietrza.

    Techniki ograniczania emisji amoniaku do powietrza z pomieszczeń dla brojlerów zostały określone w BAT 32.

    Techniki ograniczania emisji amoniaku do powietrza z pomieszczeń dla kaczek i pomieszczeń dla indyków  zostały określone w BAT 33 i BAT 34.

    Techniki ograniczania emisji i monitorowania emisji zawarte w konkluzjach BAT


    konkluzje BAT chów świń i drobiuOprócz technik przewidzianych dla poszczególnych rodzajów hodowli (BAT 30, BAT 31, BAT 32, BAT 33, BAT 34), konkluzje BAT określają następujące techniki ogólne, które mają zastosowanie wobec każdego rodzaju chowu:

    Dobre gospodarowanie

    W dziedzinie ochrony powietrza atmosferycznego na szczególną uwagę zasługują następujące techniki:

    - dla obiektów projektowanych: prawidłowe usytuowanie zespołu urządzeń / gospodarstwa i aranżacja przestrzeni umożliwiające zapewnienie odpowiedniej odległości od obiektów wrażliwych wymagających ochrony, z uwzględnieniem panujących warunków klimatycznych, np. wiatru, opadów atmosferycznych,

    - dla wszystkich obiektów: szkolenie personelu z zasad prawidłowego transportu i aplikacji obornika oraz regularne kontrole, naprawy i utrzymanie urządzeń oczyszczania powietrza.

    Ograniczenie emisji amoniaku poprzez system żywienia

    Konkluzje BAT wymagają zastosowania diety i strategii żywienia obejmującej jedną z poniższych technik lub ich kombinację:

    - zmniejszenie zawartości surowego białka poprzez zastosowanie diety zrównoważonej pod względem zawartości azotu w oparciu o potrzeby energetyczne i przyswajalne aminokwasy,

    - żywienie wieloetapowe, w którym skład diety jest dostosowany do specyficznych wymogów danego okresu produkcji,

    - dodawanie kontrolowanych ilości istotnych aminokwasów do diety ubogiej w surowe białko,

    - stosowanie dopuszczonych dodatków paszowych, które zmniejszają całkowitą ilość wydalanego azotu.

    Analogiczne techniki są odpowiednie również do ograniczenia całkowitych emisji wydalanego fosforu.

    Ograniczanie emisji amoniaku z przechowywania obornika stałego

    Najlepsze dostępne techniki obejmują (BAT 14):

    - zmniejszenie powierzchni powodującej emisję w stosunku do objętości pryzmy,

    - przykrywanie pryzm,

    - przechowywanie wysuszonego obornika w pomieszczeniu gospodarczym.

    Ograniczanie emisji amoniaku z przechowywania gnojowicy

    Najlepsze dostępne techniki obejmują (BAT 16, BAT 17):

    - odpowiednie zaprojektowanie zbiornika do przechowywania gnojowicy i zarządzanie nim poprzez zastosowanie kombinacji następujących technik:

    • zmniejszenie powierzchni emisji w stosunku do objętości zbiornika,

    • ograniczenie prędkości wiatru i wymiany powietrza na powierzchni gnojowicy poprzez obniżenie poziomu napełnienia zbiornika,

    • ograniczenie mieszania gnojowicy

    - przykrywanie zbiornika z gnojowicą z wykorzystaniem następujących metod:

    • przykrycie sztywne,

    • przykrycie elastyczne,

    • przykrycia pływające:

    - granulat z tworzywa sztucznego,

    - lekkie materiały sypkie,

    - elastyczne przykrycia pływające,

    - geometryczne płytki plastikowe,

    - przykrycie wypełnione powietrzem,

    - powłoka naturalna,

    - słoma.

    - zakwaszanie gnojowicy.

    Ograniczanie emisji amoniaku z aplikacji gnojowicy i obornika

    Zgodnie z wymaganiami konkluzji BAT aplikację gnojowicy należy prowadzić technikami ograniczającymi powierzchnię kontaktu gnojowicy z powietrzem w trakcie aplikacji, co znacząco ogranicza emisję amoniaku. Według BAT 21 za najlepsze dostępne techniki uznano:

    - aplikację podpowierzchniową (zakryte szczeliny),

    - aplikację powierzchniową (otwarte rowki),

    - wykorzystanie rozlewacza pasmowego: wąż wleczony lub redlica stopkowa (zastosowanie przy dostatecznie niskiej zawartości słomy w gnojowicy i zawartość suchej masy w gnojowicy jest wyższej niż 10 %. Redlica stopkowa nie ma zastosowania przy uprawach bezrzędowych),

    - rozcieńczanie gnojowicy, po którym wykorzystywane są techniki, takie jak niskociśnieniowy system nawadniania.

    Techniką aplikacji obornika BAT jest jego wprowadzenie do gleby tak szybko, jak to możliwe (BAT 22). Wprowadzanie obornika do gleby z powierzchni odbywa się poprzez zaoranie lub przy użyciu innych maszyn rolniczych, takich jak brony zębowe lub brony talerzowe. Przy prawidłowej aplikacji obornik jest całkowicie wymieszany z glebą lub w niej zakopany. Odpowiadające BAT opóźnienie pomiędzy aplikacją obornika a jego wprowadzeniem do gleby wynosi od 0 h (wprowadzenie natychmiastowe) do 4 h (do 12 h, jeżeli warunki nie sprzyjają szybszemu wprowadzeniu, np. gdy zasoby ludzkie i sprzętowe nie są dostępne na ekonomicznie korzystnych warunkach).

    Ograniczanie emisji pyłów (BAT11)

    Emisja pyłu powinna być ograniczana z każdego budynku dla zwierząt poprzez zastosowanie jednej z poniższych technik lub ich kombinacji:

    a) ograniczanie unosu pyłu wewnątrz budynków poprzez:

    - wykorzystanie na ściółkę materiału o mniejszym rozdrobnieniu, np. długich źdźbeł słomy lub wiórów drzewnych zamiast sieczki,

    - ściółkowanie metodami o niskiej emisji pyłu, np. ręcznie,

    - zapewnienie swobodnego dostępu do paszy lub wody (podawanie paszy ad libitum),

    - stosowanie paszy wilgotnej, paszy granulowanej lub dodawanie surowców oleistych lub substancji wiążących w systemach stosujących paszę suchą,

    - wyposażenie pneumatycznych przenośników paszy w separatory pyłu,

    - stosowanie systemu wentylacji o niskiej prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu,

    b) zmniejszenie stężenia pyłu wewnątrz budynku poprzez zastosowanie jednej z następujących technik:

    - zamgławiania (mgła wodna),

    - rozpylania oleju (zastosowanie wyłącznie w przypadku chowu drobiu - ptaków starszych niż około 21 dni),

    - jonizacji powietrza,

    c) oczyszczanie powietrza wylotowego poprzez zastosowanie:

    - mokrej kolumny uderzeniowej,

    - suchego filtra,

    - skrubera,

    - skrubera kwaśnego,

    - bioskrubera, biofiltra ze zraszanym złożem,

    - dwustopniowego lub trzystopniowego systemu oczyszczania powietrza,

    - filtra biologicznego.

    Monitoring emisji pyłów

    W przypadku braku urządzeń oczyszczających odgazy emisja powinna być monitorowana z każdego budynku inwentarskiego co najmniej raz w roku, z wykorzystaniem jednej z następujących metod (BAT 27):

    - obliczeń na podstawie pomiaru stężenia pyłu i współczynnika wentylacji przy zastosowaniu metod zawartych w normach EN lub innych (ISO, krajowych lub międzynarodowych) zapewniających dane o równoważnej jakości naukowej,

    - oszacowanie na podstawie wskaźników emisji.

    Z uwagi na koszty pomiarów emisji ww. techniki mogą nie mieć ogólnego zastosowania. Prowadzący instalację może stosować inne techniki, niż wymienione w konkluzjach BAT pod warunkiem, że zapewnią one co najmniej równoważny poziom ochrony środowiska.

    W przypadku oczyszczania powietrza wentylacyjnego emisja z każdego budynku inwentarskiego powinna być monitorowana zgodnie z wymaganiami BAT 28, to jest :

    - jednorazowo poprzez weryfikację skuteczności systemu oczyszczania powietrza za pomocą pomiaru w warunkach gospodarstwa. Sprawdzenia dokonuje się poprzez pomiar na wlocie i wylocie powietrza i wszystkich dodatkowych parametrów istotnych dla działalności zespołu urządzeń, np. natężenie przepływu powietrza, spadek ciśnienia, temperatura, pH, przewodność właściwa. Pomiary przeprowadza się w letnich warunkach pogodowych (okres co najmniej ośmiu tygodni przy wentylacji > 80 % maksymalnego współczynnika wentylacji) oraz zimowych warunkach pogodowych (okres co najmniej ośmiu tygodni, przy wentylacji < 30 % maksymalnego współczynnika wentylacji), przy zastosowaniu typowego zarządzania i pełnej obsadzie pomieszczeń i tylko wówczas, gdy upłynął odpowiednio długi okres (na przykład cztery tygodnie) od ostatniej zmiany wody płuczącej.

    Sprawdzenie nie jest obowiązkowe jeżeli system oczyszczania powietrza został zweryfikowany w odniesieniu do podobnego sposobu utrzymania zwierząt i warunków działania tego systemu,

    - codzienne kontrolowanie skutecznego działania systemu oczyszczania powietrza, np. poprzez stałe rejestrowanie parametrów operacyjnych lub przy użyciu systemów alarmowych. Działanie elektronicznego dziennika w celu zapisu wszystkich danych pomiarowych i operacyjnych przez okres 1–5 lat. Rejestrowane parametry zależą od rodzaju systemu oczyszczania powietrza i mogą obejmować:

    - pH oraz przewodność właściwą cieczy myjącej,

    - natężenie przepływu powietrza i spadek ciśnienia w systemie redukcji emisji,

    - czas działania pompy,

    - zużycie wody i kwasu.

    Inne parametry mogą być zapisywane ręcznie.

    Monitoring emisji pyłu na podstawie obliczeń z wykorzystaniem pomiaru stężenia substancji w powietrzu wewnątrz budynku inwentarskiego i współczynnika wentylacji

    Zasady monitoringu jak dla amoniaku.

    Monitoring emisji pyłu na podstawie szacunków z wykorzystaniem wskaźników emisji

    Zasady monitoringu jak dla amoniaku.

    Monitoring i bilansowanie emisji

    Zgodnie z wymaganiami BAT 24 należy co najmniej raz w roku monitorować całkowite ilości azotu i fosforu wydalane w oborniku przy użyciu jednej z następujących technik:

    Obliczenie z zastosowaniem bilansu masy azotu i fosforu w oparciu o spożycie paszy, zawartość surowego białka w diecie, całkowitą zawartość fosforu i produkcyjność zwierząt:

    Bilans masy oblicza się dla każdej kategorii zwierząt hodowanych w gospodarstwie, pod koniec cyklu chowu, według następujących równań:

    N(wydalony) = N(pasza) – N(zachowanie)

    P(wydalony) = P(pasza) – P(zachowanie)

    gdzie:

    - strumień N(pasza) opiera się na ilości pokarmu spożytego i na zawartości surowego białka w diecie,

    - strumień P(pasza) opiera się na ilości pokarmu spożytego i na całkowitej zawartości fosforu w diecie,

    Zawartość surowego białka oraz całkowitą zawartość fosforu można obliczyć za pomocą jednej z następujących metod:

    - w przypadku zewnętrznej podaży pasz: sprawdzając w dokumentacji,

    - w przypadku samodzielnego przetwarzania pasz: pobierając próbkę składników pasz z silosa lub systemu podawania paszy i poddając analizie z oznaczeniem całkowitej zawartości fosforu i surowego białka lub sprawdzając w dokumentacji bądź wykorzystując standardowe wartości, w jakich określa się całkowitą zawartość fosforu i zawartość surowego białka w tych składnikach.

    - strumień N(zachowanie) oraz strumień P(zachowanie) można oszacować za pomocą jednej z następujących metod:

    • wykorzystując statystycznie otrzymane równania lub modele,

    • wykorzystując standardowe współczynniki retencji dla zawartości azotu i fosforu u zwierzęcia (lub w jajach w przypadku kur niosek),

    • wykonując analizę z oznaczeniem zawartości azotu i fosforu na reprezentatywnej próbie zwierząt (lub jaj w przypadku kur niosek).

    Dzięki zastosowaniu metody bilansu masy możliwe jest uwzględnienie wszelkich znaczących zmian w sposobie żywienia, np. zmiany mieszanki paszowej, co jest powszechne.

    Oszacowanie w oparciu o analizę obornika z oznaczeniem całkowitej zawartości azotu i fosforu:

    Metoda polega na pomiarze całkowitej zawartość azotu i fosforu w reprezentatywnej próbce obornika, a całkowite wydalanie azotu i fosforu szacuje się w oparciu o zapisy dotyczące objętości (dla gnojowicy) lub masy (dla obornika stałego) obornika. W przypadku gospodarki odchodami w postaci obornika uwzględnia się również zawartość azotu w ściółce. Aby próbkę zbiorczą można było uznać za reprezentatywną, próbki należy pobrać z co najmniej 10 różnych miejsc lub głębokości. W przypadku ściółki z chowu drobiu próbkę należy pobierać z dna ściółki.

    Monitoring emisji amoniaku

    Emisje amoniaku należy monitorować według jednej z metod (BAT 25):

    - bilans masowy w oparciu o wydalanie i całkowitą zawartość azotu (lub całkowitego azotu amonowego) na każdym etapie stosowania obornika – z częstotliwością raz w roku dla każdej kategorii zwierząt,

    - obliczenia na podstawie pomiaru stężenia amoniaku i współczynnika wentylacji: za każdym razem, gdy zachodzą istotne zmiany rodzaju zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie lub pomieszczenia dla zwierząt (zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do emisji z budynków inwentarskich; w przypadku stosowania   scentralizowanych systemów oczyszczania powietrza monitoring należy prowadzić według BAT 28; ze względu na koszty, stosowanie tej techniki jest uzależnione od poziomu akceptowanych nakładów),

    - szacunki z wykorzystaniem wskaźników emisji – z częstotliwością raz w roku dla każdej kategorii zwierząt.

    Obliczenia emisji amoniaku na podstawie bilansu azotu

    Emisje amoniaku są obliczane na podstawie ilości azotu wydalanego przez każdą kategorię zwierząt i z wykorzystaniem całkowitego przepływu azotu (lub całkowitego przepływu azotu amonowego – TAN) oraz współczynników ulatniania (VC) na każdym etapie gospodarowania obornikiem (trzymanie w pomieszczeniach, przechowywanie i aplikacja), według równań dla każdego z etapów gospodarowania obornikiem:

    E(housing) = N(excreted) × VC(housing)

    E(storage) = N(storage × VC(storage)

    E(spreading) = N(spreading) × VC(spreading)

    gdzie:

    E oznacza roczne emisje NH3 z pomieszczenia dla zwierząt, przechowywania obornika lub z jego aplikacji, np. w kg NH3/stanowisko dla zwierzęcia/rok,

    N oznacza całkowite roczne emisje azotu lub TAN (wydalonego), przechowywanego lub rozprowadzonego za pomocą rozrzucania, np. w kg N/stanowisko dla zwierzęcia/rok. W stosownych przypadkach można uwzględniać dodatkowe ilości azotu, np. ze ściółki, z recyklingu cieczy z płuczek i/lub straty azotu, np. w wyniku przetwarzania obornika,

    VC oznacza współczynnik ulatniania (bezwymiarowy, uzależniony od wykorzystywanego systemu pomieszczeń, technik przechowywania lub aplikacji obornika) reprezentujący część TAN lub całkowitego N uwolnionego do powietrza. VC są wynikiem pomiarów zaplanowanych i wykonanych zgodnie z normą krajową lub międzynarodową (np. protokół VERA) i zatwierdzonych dla gospodarstwa wykorzystującego taki sam rodzaj techniki i funkcjonującego w podobnych warunkach klimatycznych. Alternatywnie informacje na temat tego jak otrzymać wartości VC można uzyskać z europejskich lub innych wytycznych uznanych na szczeblu międzynarodowym.

    Bilans azotu uwzględnia w szczególności wszelkie znaczące zmiany w rodzaju zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie lub w technikach stosowanych w odniesieniu do systemu pomieszczeń, przechowywania i aplikacji obornika.

    Obliczenia na podstawie pomiaru stężenia amoniaku i współczynnika wentylacji

    Próbki pobiera się w ciągu co najmniej sześciu dni wybranych odpowiednio w roku. Dni, w ciągu których pobiera się próbki, rozkładają się w następujący sposób:

    - dla kategorii zwierząt o stałych emisjach (jak np. kury nioski) dni pobierania wybiera się losowo z każdego dwumiesięcznego okresu. Dzienną średnią oblicza się jako średnią dla wszystkich dni pobierania próbek,

    - dla kategorii zwierząt z liniowym wzrostem emisji podczas cyklu chowu (np. świń przeznaczonych do tuczu) dni pobierania są równomiernie rozłożone w okresie wzrostu. W tym celu połowę pomiarów wykonuje się w pierwszej połowie cyklu chowu, a resztę w drugiej połowie cyklu. Dni pobierania w drugiej połowie cyklu chowu są równo rozłożone w ciągu roku (ta sama liczba pomiarów na każdą porę roku). Dzienną średnią oblicza się jako średnią dla wszystkich dni pobierania próbek,

    - dla kategorii zwierząt z wykładniczym wzrostem emisji (np. brojlery) cykl chowu jest podzielony na trzy okresy o jednakowej długości (taka sama liczba dni). Jeden dzień, w którym dokonuje się pomiarów, przypada w pierwszym okresie, dwa pomiary w drugim okresie, a trzy pomiary w trzecim okresie. Ponadto dni pobierania w trzecim okresie cyklu chowu są równo rozłożone w ciągu roku (ta sama liczba pomiarów na każdą porę roku). Średnią dzienną oblicza się jako średnią średnich z trzech okresów.

    Pobieranie próbek opiera się na 24-godzinnych okresach pobierania próbek i przeprowadza się przy wlocie/wylocie powietrza. Następnie mierzy się stężenie substancji przy wylocie powietrza i koryguje jego wartość o wartość stężenia napływającego powietrza, po czym uzyskuje się wartość dziennych emisji amoniaku (lub pyłu), mierząc i mnożąc stężenie amoniaku (lub pyłu) przez współczynnik wentylacji. Współczynnik wentylacji, konieczny do ustalenia przepływu masy emisji, ustala się za pomocą obliczeń (np. stosując anemometr wirnika wentylatora, dokumentację dotyczącą systemu kontroli wentylacji) w pomieszczeniach o wymuszonej wentylacji lub za pomocą gazów znakujących (z wyłączeniem stosowania SF6 i wszelkich gazów zawierających CFC) w pomieszczeniach naturalnie wentylowanych, co umożliwia właściwe wymieszanie powietrza. W przypadku zespołów urządzeń o wielu wlotach/wylotach powietrza, monitoruje się jedynie te punkty pobierania próbek, które uznano za reprezentatywne (pod względem oczekiwanej masy emisji) dla obiektu.

    Szacunki z wykorzystaniem wskaźników emisji

    Emisje szacuje się na podstawie współczynników ustalonych w wyniku pomiarów zaplanowanych i wykonanych zgodnie z normą krajową lub międzynarodową (np. protokół VERA) w gospodarstwie wykorzystującym ten sam rodzaj techniki (w zakresie systemu pomieszczeń, technik przechowywania lub aplikacji obornika) i funkcjonującym w podobnych warunkach klimatycznych. Alternatywnie współczynniki emisji można uzyskać z europejskich lub innych wytycznych uznanych na szczeblu międzynarodowym. Stosując współczynniki emisji, uwzględnia się w szczególności wszelkie znaczące zmiany w rodzaju zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie i/lub w technikach stosowanych w odniesieniu do systemu pomieszczeń, przechowywania i aplikacji obornika.

    Ograniczanie emisji odorów (BAT 12)

    W przypadku, gdy przewiduje się, że obiekty wrażliwe będą narażone na dokuczliwość związaną z odorami lub gdy występowanie odorów zostało stwierdzone, wymagane jest stosowanie metod określonych w konkluzjach w BAT 12. Aby zapobiegać powstawaniu odorów, albo gdy nie jest to możliwe, aby ograniczać emisję odorów z fermy należy opracować, wdrożyć i regularnie poddawać przeglądowi plan zarządzania odorami (część systemu zarządzania środowiskowego). Plan powinien obejmować 5 elementów wymaganych przez konkluzje BAT, w tym Program zapobiegania występowaniu odorów i ich ograniczania. Zakres programu powinien obejmować identyfikację źródeł odorów, określenie udziału (znaczenia) poszczególnych źródeł, monitoring emisji odorów, środki zapobiegające lub eliminujące powstawanie odorów. Oprócz Programu zapobiegania występowaniu odorów i ich ograniczania Plan zarządzania odorami powinien uwzględniać harmonogram realizacji działań oraz Protokół reagowania na stwierdzone przypadki uciążliwości odorowej. Pozostałe ogólne techniki zapobiegania emisjom odorów lub ich ograniczania zawiera BAT 13.

    Monitorowanie odorów

    W opisanych powyżej przypadkach wymagane jest prowadzenie okresowego monitoringu odorów. Pomiary mogą być prowadzone z wykorzystaniem następujących metod (BAT 26):

    - określonych w normach EN, np. z wykorzystaniem olfaktometrii dynamicznej (norma EN 13725),

    - metod alternatywnych, dla których nie są dostępne normy EN, np. pomiar / oszacowanie narażenia na zapach, oszacowanie skutków narażenia), normy ISO, normy krajowe lub inne międzynarodowe normy zapewniające uzyskiwanie danych o równorzędnej jakości naukowej.

    DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/302 z dnia 15 lutego 2017 r. ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do intensywnego chowu drobiu lub świń zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE dostępna jest na stronie:

    http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2017.043.01.0231.01.POL&toc=OJ:L:2017:043:TOC

    W artykule wykorzystano zdjęcia na licencji 123rf.com

    Aktualności
    • 27
      marzec
      2 kwietnia br. wchodzi z życie rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 8 marca 2024 r. w sprawie weryfikacji dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z uwzględnieniem niepewności pomiarowej (Dz.U. poz. 400). Rozporządzenie uzupełnia i rozbudowuje dotychczasowy system oceny wyników pomiarów poprzez odejmowanie niepewności pomiarowych, oparty na zapisach art. 204a ustawy Prawo ochrony środowiska oraz rozporządzenia w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1706). Zmiany obejmują, m.in. określenie maksymalnej wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru dla amoniaku i rtęci, oraz wprowadzenie dla substancji niewymienionych w załączniku do rozp. ogólnej zasady ustalania wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru w uzgodnieniu z organem właściwym do wydania pozwolenia zintegrowanego, na poziomie nie wyższym niż 40 % wielkości dopuszczalnej emisji. Część zapisów nowego rozporządzenia jest tożsama z wymaganiami rozporządzenia w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz.U. 2020 poz. 1860), np. w zakresie czasu trwania zakłóceń, w trakcie których nie uwzględnia się w ocenie odnotowywanych wyników pomiarów.
    • 25
      marzec
      Na stronie Biura IPPC zapowiedziano inaugurację INCITE – Europejskiego Centrum Innowacji ds. Transformacji Przemysłowej i Emisji, do którego utworzenia zobowiązuje zmiana Dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych, tak zwana dyrektywa IED 2.0, która niebawem zostanie przyjęta. Zadaniem Centrum będzie zbieranie i ocena informacji o pojawiających się na świecie innowacyjnych technikach minimalizacji zanieczyszczeń, dekarbonizacji, efektywnego gospodarowania zasobami i gospodarki o obiegu zamkniętym – istotnych dla działań, które będą podejmowane w wyniku zmiany dyrektywy 2010/75/UE ws. emisji przemysłowych. Według Biura IPPC Centrum INCITE ma się stać centralnym punktem odniesienia Unii w zakresie identyfikacji i oceny efektywności środowiskowej najnowocześniejszych technologii przemysłowych oraz platformą współpracy przemysłu, dostawców technologii, państw członkowskich, instytucji finansowych, inwestorów, społeczeństwa i środowisk akademickich, wespół z Komisją Europejską. Inauguracja tego kluczowego elementu nowej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych odbędzie się 21 czerwca 2024 r. Więcej informacji o wydarzeniu na stronie Biura IPPC: https://eippcb.jrc.ec.europa.eu/innovation-centre-for-industrial-transformation
    • 25
      marzec
      Zapraszamy na pierwszy w Polsce KONGRES CARBON CAPTURE, który w formule Conference&Expo będzie poświęcony zagadnieniu wychwytywania, składowania i ponownego wykorzystania CO2 – tak zwanym technologiom CCS (Carbon Capture and Storage) oraz CCU (Carbon Capture and Utilization). Wydarzenie odbędzie się 23 kwietnia 2024 r. na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Szczegółowe informacje na stronie Organizatora – Magazynu Biomasa
    NEWSLETTER:
    Jeśli chcesz otrzymywać powiadomienia o nowych artykułach zapisz się
     
    Zmiana zasad pozwoleń zintegrowanych / zmiana dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych IED
    Katalizatory do redukcji LZO - Katalizator Grupa PONER
    Operat FB

    Zmiana zasad Pozwoleń Zintegrowanych - Dyrektywa IED 2.0 - szkolenie 4 czerwca 2024

    Zobacz komunikaty JRC/ IPPC Bureau / US EPA / EEA / NIK / ETO / GDOŚ / GIOŚ / WIOŚ / IOŚ / MKiŚ:

    MKiŚ: Informacje o zmianach w Centralnym Rejestrze Operatorów – CRO (22.03.2024)

    EPA [HFC] reaches settlement with Resonac America for illegal import of super climate pollutant at Port of Los Angeles (21.03.2024)

    U.S. EPA: New Toxics Release Inventory Data Reported (21.03.2024)

    U.S. EPA: Toxic chemical releases have declined 21% in 10 years according to new Toxics Release Inventory data (21.03.2024)

    IPPC Bureau: Europejskie Centrum Innowacji ds. Transformacji Przemysłowej i Emisji INCITE – kluczowy element nowej dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych IED 2.0 (20.03.2024)

    KOBiZE: Konsultacje społeczne projektu rozporządzenia UE dotyczącego weryfikacji danych i akredytacji weryfikatorów w ramach EU ETS (20.03.2024)

    U.S. EPA [transport] Biden-Harris Administration finalizes strongest-ever pollution standards for cars that position U.S. companies and workers to lead the clean vehicle future, protect public health, address the climate crisis, save drivers money (20.03.2024)

    EPA [metan] celebrates 20 years of methane reduction accomplishments at the Global Methane Forum (19.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions of pools of car manufacturers (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions from new passenger cars and future targets (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions from new vans and future targets (18.03.2024)

    EEA: Average CO₂ emissions and targets of pools of van manufacturers (18.03.2024)

    EEA: Assessing and addressing Europe’s climate risks (15.03.2024)

    EPA [bezwodny amoniak] Settles Chemical Accident Prevention Case in New Bedford (15.03.2024)

    EPA [tlenek etylenu] announces final rule to slash toxic emissions of ethylene oxide and reduce cancer risk (14.03.2024)

    EPA [program rozwoju czujników na bazie dwusiarczku molibdenu MoS2 do wykrywania PFAS w powietrzu] awards nearly $1.2M to student teams for innovative solutions to environmental and public health challenges (14.03.2024)

    EPA [przeładunek benzyn] finalizes commonsense standards to limit air toxic pollution at gasoline distribution facilities (14.03.2024)

    IOŚ-PIB: Zielona transformacja w praktyce –  demonstracja i upowszechnianie korzyści płynących z produkcji biogazu…” (13.03.2024)

    EPA [azbest] takes action against two Rhode Island companies for Clean Air Act Asbestos violations (13.03.2024)

    JRC: Climate-related financial risks are a major challenge (12.03.2024)

    IOŚ-PIB zrealizuje pierwszy w kraju regionalny plan adaptacji do zmian klimatu (11.03.2024)

    EEA: European Climate Risk Assessment (11.03.2024)

    WIOŚ w Krakowie: Pożar kontenera z piecem do wypalania baterii do samochodów elektrycznych (08.03.2024)

    IOŚ-PIB: Wizyta studyjna w Oslo w ramach projektu „Zielona transformacja w praktyce: demonstracja i upowszechnianie korzyści płynących z produkcji biogazu z bioodpadów” (08.03.2024)

    GIOS: Nowy moduł portalu Jakość Powietrza GIOŚ dedykowany tematyce chemizmu opadów atmosferycznych (06.03.2024)

    IPPC Bureau: The final draft of the revised BREF on Smitheries and Foundries (SF BREF) has been issued. The deadline to receive the IED Article 13 Forum comments is the 12 April 2024 (06.03.2024)

    GIOŚ zaprezentował stanowiska pomiarowe włączone do nowego systemu pomiarów i ocen depozycji atmosferycznej (06.03.2024)

    GIOŚ: Międzynarodowa współpraca dla środowiska. GIOŚ wzmacnia monitoring składu opadów atmosferycznych (05.03.2024)

    U.S. EPA [przemyt HFC] California man arrested for smuggling potent greenhouse gases into the United States (04.03.2024)

    EPA [ochrona przed skutkami awarii chemicznych] finalizes stronger safety standards to protect at-risk communities from chemical accidents (01.03.2024)

    Zobacz bieżące artykuły w Atmospheric Environment:

    Calibration method of particulate matter sensor based on density peaks clustering combined with stacking algorithm

    Modelling the effect of shape on atmospheric microplastic transport

    Designing additional CO2 in-situ surface observation networks over South Korea using bayesian inversion coupled with Lagrangian modelling

    Optical and physical characteristics of aerosols over Asia: AERONET, MERRA-2 and CAMS

    CO2 synergistic emission reduction and health benefits of PM2.5 reaching WHO-III level in Pearl River Delta

    Zobacz EUR-Lex:

    Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 13 września 2023 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (22.03.2024)

    Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (22.03.3034)

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2024/861 z dnia 15 marca 2024 r. w sprawie uznania sprawozdania zawierającego informacje o typowym poziomie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z uprawy rzepaku w Kanadzie na podstawie art. 31 ust. 3 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 (19.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Europejski Zielony Ład a zdrowie (18.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – W kierunku zintegrowanego podejścia politycznego UE wspierającego innowacje ukierunkowane na konkretny obszar z myślą o transformacji ekologicznej i cyfrowej (18.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Regionów – Ekologizacja transportu towarowego (18.03.2024)

    Zalecenie Komisji (UE) 2024/608 z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie spójności środków przyjętych przez Polskę z unijnym celem neutralności klimatycznej i z zapewnianiem postępów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (07.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Kryzys klimatyczny i jego wpływ na słabsze grupy społeczne” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Dyplomacja klimatyczna UE” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Tworzenie unijnych ram polityki na rzecz sprawiedliwej transformacji – niezbędne środki” (05.03.2024)

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2024/766 z dnia 1 marca 2024 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2019/1119 w odniesieniu do obliczania ograniczenia emisji CO2 oraz błędu statystycznego w przypadku niektórych hybrydowych elektrycznych samochodów osobowych niedoładowywanych zewnętrznie (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do terminów przyjęcia standardów sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju dla określonych branż i przedsiębiorstw z państw trzecich” (05.03.2024)

    Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego „Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych, mutagenów lub substancji reprotoksycznych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG)” (05.03.2024)

    Pomoc państwa – Szwecja – Pomoc państwa SA.56908 (2023/C) (ex 2020/N) – Przedłużenie i zmiana programu pomocy na rzecz biogazu przeznaczonego do wykorzystania jako paliwo silnikowe w Szwecji – Pomoc państwa SA.56125 (2023/C) (ex 2020/N) – Przedłużenie i zmiana programu pomocy SA.49893 (2018/N) – Zwolnienie podatkowe dla biogazu i biopropanu, których źródłem nie jest żywność i które wykorzystuje się do produkcji ciepła – Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii EuropejskiejTekst mający znaczenie dla EOG (05.03.2024)